Blog

Misschien ben je niet toe aan een nieuwe baan

Maar aan een andere manier van werken.

Er komt een moment dat je het merkt. Niet ineens, maar sluipenderwijs. De dag is voorbij. Je werk is gedaan. Je cliënten zijn geholpen. En toch blijft er iets hangen. Een verlangen naar iets wat je even niet kunt plaatsen. Tijd voor reflectie, misschien?

Want hoe goed je je werk ook doet – het systeem waarin je het doet voelt steeds minder goed aan. Niet omdat dat systeem ‘fout’ is, integendeel. Wel omdat het gemakkelijk is om jezelf erin kwijt te raken. Protocollen, productiedruk, formats, extra werkmomenten. Het is niet het systeem zélf dat wringt, maar wat het met je doet als je niet oplet.

Want je koos dit omdat je iets kon – en wilde – betekenen. Omdat nabijheid, oordeel en vakmanschap belangrijk voor je zijn. En die raken makkelijk ondergesneeuwd in agenda’s die vollopen voordat je ze zelf geopend hebt.

 

 

Waarom denk je wat je denkt?

Waarom voel je wat je voelt? Waarom doe je wat je doet? Het zijn vragen die je dagelijks stelt – aan cliënten. Als behandelaar, als regiebehandelaar. Het is je tweede natuur. Maar stel je ze ook nog aan jezelf? Want ja, zorgen voor een ander is je vak. Maar zorgen dat je dat op jóuw manier kunt blijven doen – dat is óók vakmanschap.
 

Solliciteren als symptoombestrijding

In onze arbeidsmarkt is het bijna een automatisme: als het knelt, dan kijken we naar buiten. Naar een andere instelling. Een kortere reistijd. Een betere verdeling tussen caseload en de teammomenten. Maar zelden stellen we de échte vraag: Gaat dit om een nieuwe baan – of om een andere manier van werken?
 
De realiteit is dat veel organisaties hetzelfde vragen in een ander sausje. Andere logo’s, andere teams – maar dezelfde eisen en autonome ruimte. En dat terwijl juist regiebehandelaars weten: échte verandering begint niet met symptoombestrijding. Die begint met betekenisgeving.
 
Brenda Greene, auteur van Get the Interview Every Time, duidt haarscherp haar visie op de manier waarop je je werk invult: ”Sterke professionals presenteren niet hun prestaties, maar hun koers.” Ze weten wat ze nodig hebben om tot hun recht te komen. Ze kennen hun energie, hun stijl, hun non-negotiables. Bij Leyd zien we dit dagelijks terug: hulpverleners die niet op zoek zijn naar méér – maar naar beter afgestemd. Niet naar zekerheid, maar naar ruimte. En ja, dat is spannend. Want ineens ligt de focus niet op ‘waar ben ik nodig?’, maar op: Wat heb ik nodig om goed te kunnen zijn?
 

Dus... wat wél?

De Self-Determination Theory (Deci & Ryan) laat zien dat we pas echt floreren als we autonomie, competentie en verbondenheid ervaren in ons werk. En de Theory of Work Adjustment (Dawis & Lofquist) voegt daaraan toe: wanneer de context waarin je werkt te ver afstaat van je persoonlijke voorkeuren en behoeften, daalt niet alleen je tevredenheid – maar ook je effectiviteit. Oftewel: als je vastzit in structuren die je leegtrekken, help je uiteindelijk niemand. Jezelf niet. Je cliënten niet. Je collega’s niet. Wat als je niet een andere baan nodig hebt, maar een andere vorm van werken? Eentje waarin je niet voortdurend hoeft te balanceren tussen ‘zorg leveren’ en ‘energie bewaken’. Waarin je niet tegen het systeem hoeft te werken om jezelf te blijven. Maar mét het systeem – of liever nog: met een nieuw systeem.

 

Detacheren: geen tussenstop, maar een werkfilosofie

Detachering klinkt soms als ‘tijdelijk’. Of ‘vluchten’. Maar wat als we het zien als wat het kán zijn: een moderne manier van werken die ruimte maakt voor professionaliteit én persoonlijkheid? Detacheren bij Leyd betekent: werken op basis van wat jij nodig hebt om goed te functioneren – en daar je werkcontext op afstemmen. Je draagt projectmatig bij aan inhoud die je interesseert, kiest bewust voor variatie én continuïteit (lees: zekerheid).
 
Bij Leyd geloven we niet in meer, meer, meer. En we geloven ook niet dat de standaard psycholoog bestaat. Dus waarom zou er een standaard manier van werken zijn? Detacheren is een manier om zorg weer vanuit helderheid en vakmanschap te kunnen geven. Het betekent meer autonomie en meer balans. Nieuwsgierig? Neem gerust eens contact op via LinkedIn.